''Aşırı Hoşgörülü Ebeveyn Tutumları ve Çocuğun Karakter Gelişimine Etkisi''
Aşırı derecede hoşgörülü ebeveyn tutumlarında ise evi nefendisi adeta çocuktur.
Bir veya her iki ebeveyn çocuğu nistek ve ihtiyaçlarını harfiyen yerine getirir.
Aile, çocuğun yapmamak için direnç gösterdiği konularda da ısrarlı talepleri karşısında boyun eğerse, çocuk üzerinde otorite kuramaz.
Çocuğun mutluluğu her şeyden üstün tutulur. Böyle bir aile yapısında büyüyen çocuklar şımarık, bencil,kural tanımayan bireyler olurlar.
Bu tür davranışlar sergileyen ebeveynlerin çocuklarında sosyal beceriler gelişmez. Empati kurmakta zorlanırlar.
Bir gruba dâhil olmakta, kuralları olan ortamlara uyum sağlamakta zorlanırlar.
Aile dışındaki ortamlarda kendi istedikleri olmadığında hayal kırıklığına uğrar, aşırı tepkiler verebilirler.
Eleştirilmekten, hatalarının görülmesinden hoşlanmazlar. İlişki kurmakta ve sürdürmekte zorlanırlar.
Başkalarına saygı duymaz ama başkalarından saygı beklentisi içerisine girerler.
Bu çocuklar okul hayatından başlamak üzere akademik hayatta ve kariyerlerinde zorlukla ryaşarlar.
Ebeveynleriyle benzer davranışlar sergileyen kişilerle daha iyi arkadaşlık kurabilir, onları da yönetmeye çalışırlar.
